زیبایی شناسی معنایی اشعار سعاد الصباح و ژاله فراهانی با محوریت زن و عواطف زنانه

چکیده ادبیات و به‌ویژه شعر یکی از بهترین ابزارهایی است که زنان شاعر با استفاده از آن تجربه‌های شخصی ناخوشایند و اندوه‌بار، درد دل‌ها، اعتراض‌ها و شکوه‌ها و مشکلات خود و هم‌نوعانشان را در سطح جامعه انعکاس می‌دهند. هدف این پژوهش بررسی تطبیقی مهمترین مضامین عاطفی اشعار فراهانی و صباح و بیان اندیشه‌آنان در باره زن و عواطف زنانه است. نتایج این پژوهش توصیفی- تحلیلی حاکی از این است که اشعار آنان از یک‌سو دربردارندۀ مسائل مربوط به زنان در جامعه مردسالار و از سوی دیگر نمود روح ظریف زنانه است؛ و از آنجا که این دو شاعر در شرایط نسبتا یکسان فرهنگی و اجتماعی زیسته‌اند و رنج‌های مشترکی را از سوی نظام مردسالار متحمل شده‌اند، بازتاب اندیشه‌ها و عواطف مشترک در شعر آنان طبیعی می‌نماید. موضوعاتی از قبیل عشق، مهرمادری، آرمان‌خواهی، ظلم‌ستیزی و اعتراض به تحقیر زن از برجسته‌ترین مضامین فکری و محور سروده‌های عاطفی سعاد و ژاله است که از تجربه‌ای زیبا و غنی، یعنی از دنیای درون شاعر نشأت می‌گیرد و با بیانی رسا به مخاطب منتقل می‌شود.